مجمع عمومی ملل متحد شصت و پنجمین قطعنامه محکومیت نقض حقوق‌بشر در ایران را تصویب کرد. قطعنامه مجمع عمومی ملل متحد با ۸۴رأی مثبت به تصویب رسید.
مجمع عمومی ملل متحد در قطعنامه خود از تعداد بالای مجازات اعدام در ایران به‌ویژه اعدام نوجوانان و بازداشتهای خودسرانه و سیستماتیک و شرایط فاجعه‌بار زندانها در ایران ابراز نگرانی کرد.
قطعنامه مجمع عمومی ملل متحد از رژیم ایران خواست در قانون و در عمل، اعدام‌های علنی و شکنجه و سایر رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیر‌آمیز را لغو کند.
این قطعنامه نسبت به «تعداد بالای اعمال و اجرای مجازات اعدام، اعمال مجازات اعدام علیه افراد زیر سن قانونی، اعدام افراد بر اساس اعترافات اجباری یا جرایمی که بیش از حد مبهم تعریف شده‌اند، اعدام بدون اطلاع دادن به خانواده زندانی یا مشاور حقوقی… ابراز نگرانی می‌کند» و از رژیم آخوندها می‌خواهد که «در قانون و در عمل، اعدام‌های علنی را لغو کند» و «اطمینان حاصل کند که هیچکس تحت شکنجه یا دیگر رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیر‌آمیز قرار نمی‌گیرد»، «استفاده گسترده و سیستماتیک از بازداشتهای خودسرانه را متوقف کند» و «تضمینهای رویه‌یی برای اطمینان از استانداردهای دادرسی عادلانه را حفظ کند»، «افراد بازداشت شده به‌خاطر استفاده از حقوق‌بشر و آزادی‌های اساسی خود را آزاد کند»؛ «به شرایط بد زندانها رسیدگی کند، محروم کردن عمدی زندانیان از دسترسی به درمانهای پزشکی کافی را متوقف کند»، «محدودیتهای گسترده و جدی در مورد حق آزادی عقیده و بیان…را متوقف کند»، «تمام اشکال تبعیض و سایر نقض‌های حقوق‌بشر علیه زنان و دختران و همه انواع تبعیض و سایر نقض‌های حقوق‌بشر علیه افراد متعلق به اقلیت‌های مذهبی قومی، زبانی…یا اقلیت‌های دیگر، از جمله اعراب، شامل اهواز، آذری‌ها، بلوچ ها، کردها و ترکمن ها و مدافعان آنها و تمام اشکال تبعیض بر اساس اندیشه، وجدان، مذهب یا باور را از میان بردارد» و «مصونیت برای آنهایی که مرتکب جنایات علیه افراد متعلق به اقلیت‌های مذهبی به‌رسمیت شناخته شده و شناخته‌نشده، می‌شوند را خاتمه دهد»؛
قطعنامه «در مورد محدودیتهای شدید و مستمر درباره حق آزادی اندیشه، وجدان، مذهب یا باور و تحریک به نفرت که منجر به خشونت علیه افراد متعلق به اقلیت‌های مذهبی شناخته شده و شناخته نشده، ابراز نگرانی جدی می‌کند» و آزادی همه بازداشت شدگان در این رابطه شده است.