سایت تورنتو سان کانادا روز دوشنبه ۲۹دیماه، در مقالهیی بهقلم مایکل موستین نوشت: یک سال شد که سپاه پاسداران رژیم ایران یک هواپیما را سرنگون کرده و ۱۷۶نفر را کشت، که بیش از ۸۰نفر آنها ساکن کانادا بودند. با این حال، هنوز عدالتی وجود ندارد.
در این مقاله به اعتراضات آبان ۹۸ اشاره کرده و آورده است: «در واکنش به ناراحتی فزاینده، اعتراضات علیه دولت در اواخر سال۲۰۱۹ سراسر ایران را فرا گرفت و مردم بهدنبال پایان دادن به حکومت بیرحمانه رژیم ایران بودند».
در ادامه مقاله آمده است: «دولت سپس حدود ۱۵۰۰شهروند خود را در سراسر کشور بهقتل رساند و دست کم ۷۰۰۰شهروند دیگر را بازداشت کرد.
اما کماکان، در اواخر سال۲۰۱۹، مردم ایران همچنان امیدوار بودند که همه دنیا این صحنه را تماشا میکنند. آنها نارضایتی گستردهیی در بین مردم ایران و تمایل به تغییر سیاسی واقعی را نشان دادند».
این مقاله سپس اضافه کرده است: «سپس در ۸ژانویه ۲۰۲۰، سپاه پاسداران پرواز۷۵۲ هواپیمایی بینالمللی اوکراین را هنگام پرواز از تهران به مقصد کیف سرنگون کرد. سپاه پاسداران پس از سه روز انکار سختگیرانه هر گونه مشارکت در این حادثه، با تأخیر مسئولیت آنرا پذیرفت.
معترضان در ایران که در معرض خطر نسبت به جان خود قرار دارند، بار دیگر خواستار استعفای خامنهای شدند. در حالی که رژیم آنها را مجبور به سوگواری علنی یکی از بزرگترین ستمگران خود، مغز متفکر تروریست قاسم سلیمانی کرد، مردم بهدلیل پایین کشیدن تصویر وی در خیابانهای شهرهای بزرگ ایران، در معرض ریسک گلوله خوردن قرار گرفتند.
سپاه پاسداران، که برای اجرای دستور کار رژیم مورد اعتماد است، از زمان به قدرت رسیدن در ۱۹۷۹ بهطور مستمر مرتکب خشونتهای وحشتناک شده است».
در مقاله همچنین به جنگ ضدمیهنی و نقش سپاه پاسداران اشاره کرده و نوشته است: «آنها از کودکان ایرانی بهعنوان مین جمع کن استفاده کردند و آنها را در جنگی بیمعنی با عراق همسایه، در یک تلاش بیهوده برای گسترش “انقلاب” ایدئولوژیک خود به سایر جهان، به یک مرگ بیمعنی فرستادند.
طی ۱۰سال بعد از آن، سپاه وارد یک جنایت بینالمللی شد، چه در داخل ایران و چه در خارج، اروپا و ایالات متحده و حدود ۸۰ رهبر مخالف را ترور کرد.
سپاه پاسداران به تفنگداران آمریکایی در لبنان حمله کرد و باعث کشته شدن ۲۴۱ نیروی نظامی شد. در کمتر از ۶۰روز در تابستان خونین سال۱۹۸ ۸، به دستور مستقیم آیتالله، ۵۰۰۰ زندانی سیاسی اعدام شدند«.
در این مقاله همچنین به فعالیتهای برونمرزی سپاه هم اشاره دارد: «در یک مرکز یهودی در بوینس آیرس در سال۱۹۹۴ بمبگذاری شد که منجر به کشته شدن ۸۵نفر و زخمی شدن ۳۰۰نفر دیگر شد. سپاه با اعمال رعب و وحشت ترور در دانشگاهها، قیامهای دانشجویی در ایران را سرکوب کرده و تا آنجا پیش رفته است که دانشجویان بیگناه را در خوابگاههای خود میکشد. آنها برای خنثی کردن تظاهرات عمومی بدون خشونت، مردم را در خیابانها مورد ضرب گلوله قرار دادهاند.
آنها زهرا کاظمی خبرنگار عکاس ایرانی-کانادایی را مورد شکنجه، تجاوز و قتل قرار دادند.
تقریباً هیچ مرزی از جنایت وجود ندارد که آنها در مقطعی از آن عبور نکرده باشند – و آنها همچنان به اقدامات تروریستی و بیثبات کننده در سراسر منطقه و گاهی اوقات در سراسر جهان ادامه میدهند. در تمام این مدت، رژیم همچنان بهدنبال تواناییهای هستهیی است تا تهدید بالقوهای را که میتواند برای دیگران ایجاد کند، تقویت کند.
طی چند سال گذشته و حتی بیشتر از آن در هفتههای اخیر، دولت کانادا اقدام جدی و قاطعانهای در شناسایی و غیرقانونی بودن سازمانهای مختلف برتری طلب سفیدپوست بهعنوان گروههای تروریستی انجام داده است – شناسایی خطری که این گروههای رادیکال برای امنیت کاناداییها ایجاد میکنند.
پس چرا دولت در مورد سپاه پاسداران چنین کاری نمیکند؟
این گروه نه تنها دست به تروریسم و فعالیت ضددموکراتیک میزند و نه تنها دستان او آغشته به خون کاناداییها است، بلکه تهدیدی همیشگی برای امنیت کلیه اعضای جوامع ایرانی و یهودی کانادا است.
در یک حرکت دو حزبی در سال۲۰۱۸ از دولت خواسته شد که همین اقدام را انجام دهد و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را بهطور کامل بهعنوان یک سازمان تروریستی لیستگذاری کند. اکنون زمان آن است که انجام شود.
وجدان ما به چیزی کمتر از این قانع نیست».