همنوازان:
فرامرز پایور...................سنتور
هوشنگ ظریف...................تار
حسن منوچهری...............بربط
محمد دلنوازی..................رباب
حسن ناهید.......................نی
محمد اسماعیلی............تمبک
پروین صالح.....................قیچک
رحمت ا... بدیعی...........کمانچه
پروین شکارلو..................قیچک
تصنیف حیلت رها کن
حیلت رها کن عاشقا، دیوانه شو دیوانه شو
و اندر دل آتش درآ، پروانه شو پروانه شو
هم خویش را بیگانه کن، هم خانه را ویرانه کن
وآنگه بیا با عاشقان، هم خانه شو هم خانه شو
باید که جمله جان شوی، تا لایق جانان شوی
گر سوی مستان می‌روی، مستانه شو مستانه شو
چون جان تو شد در هوا، ز افسانه شیرین ما
فانی شو و چون عاشقان، افسانه شو افسانه شو
ارکستر سازهای ملی
دستگاه: سه گاه
آهنگساز و سرپرست گروه: استاد فرامرز پایور
شعر: مولانا جلال الدین محمد بلخی
خواننده : استاد عبدالوهاب شهیدی
آزاده وزیری مجری تلویزیون
دستی به جام باده و دستی به زلف
رقصی چنین میانه میدانم آرزوست...
شعر آواز منسوب به مولانا
من عاشق جانبازم، از عشق نپرهیزم
من مست سراندازم، از عربده نگریزم
گویند رفیقانم از عشق نپرهیزی؟
از عشق بپرهیزم! پس با چه درآمیزم؟
پروانهٔ دمسازم، می‌سوزم و می‌سازم
در بی‌خودی و مستی می‌افتم و می‌خیزم
گر سر طلبی من سر در پای تو اندازم
ور زر طلبی من زر اندر قدمت ریزم
فردا كه خلایق را از خاك برانگیزند
بیچاره من مسكین از خاك تو برخیزم