” از قیام رای من کو تا انقلاب نا‌ن من کو ” :محمد حسین توتونچیان

Share

حرکات کمی‌ اعتراض‌های مردمی اینک سیل وار به دهلیز حرکت کیفی‌ سرازیر میشود و میرود تا کاخ ظلم بی‌ انتهای آخوندی را به ویرانه‌ای تبدیل کند که عبرت آیندگان شود . مردم جان به لب رسیده با رژیمی روبرو هستند که هست و نیستشان را ۴۰ سال است که در تنور جنگ منطقه‌ای ریخته و به قیمت خالی‌ کردن سفره آنها اسد و حزب‌ا‌لله و حماس را پرورانده است .این مردم به درستی می‌فهمند که خالی‌ بودن سبد زندگیشان خرج عربده‌های قاسم سلیمانی در منطقه و رویاهای کاذب خامنه‌ای مبنی بر امپراطوری شیعه شده است و بخش باقیمانده آن یا توسط آقا زاده ‌ها به غارت رفته و یا توسط دلتمردان فاسد با ارقام نجومی به اختلاس خورده شده . این رژیم قبل از همه خود همه پلهأی ارتباطی‌  با مردم را قطع کرده و مردم نیز فهمیده اند که چهل سال تجربه نشان داده است که نه تنها هیچ اصلاحی بر این حکومت متصور نیست بلکه مدعیان اصلاح طلبی در این حکومت خود شیّاد‌ترین بخش این رژیم هستند. به همین خاطر است که شعأر مرگ بر روحانی در کنار مرگ بر خامنه‌ای قرار می‌گیرد و فریاد میزنند اصلاح طلب ،اصول گرا .دیگه تمومه ماجرا‌. شانس بزرگ مردم این بار این است که رژیم پشتیبانی‌ بین المللی خود که در قامت اوباما – کری از او استفاده ی بهینه می‌‌کرد را از دست داده است . و به جای آن ترامپی در کاخ سفید زندگی‌ میکند که نه‌ تنها فریب آخوند‌ها را نمی خورد بلکه عزم جزم کرده است که شریانهای این اختاپوس را در منطقه قطع کند . این همان پارامتر مهمی‌ است که در قیام ۸۸ اوباما با کرنش در مقابل خامنه‌ای آن را سوزاند.
شانس بزرگتر اما این است که در وقایع اخیر مهره‌هایی‌ از حکومت مثل موسوی و کروبی وجود ندارند که با بیانیه‌های بی‌ محتوا خیزش مردمی را تقدیم ولایت فقیه کنند و دستمزد خود را با حصر چند هزار روزه دریافت کنند . تهدید اصلی‌ برای همگان این است که این وقایع را دست کم گرفته و نسبت به آن بی‌ تفاوت باشند . مقایسه ی این خیزش با قیام ۸۸ هم قیاس نابجایی است زیرا فاصله بین “رای من کو”و “نا‌ن من کو” فاصله‌ای است بین یک “شورش “و یک” انقلاب ” . روزگاری ابوذر غفاری صحابی بزرگ پیامبر می‌‌گفت: در شگفتم از مردمانی که گرسنه هستند اما با شمشیر‌هایشان بر ظالمین نمی‌‌شورند . اینک مردم ایران مصمم هستند که تکلیف خود را با غارتگران اموالشان و با قاتلین فرزندانشان را یکسره کنند . بر ماست که با تمام توان و با هر امکانی که در دسترس داریم به حمایت از این مردم بر خیزیم مردم ایران باید بدانند هر نوع عقب نشینی از این خواسته‌های به حق می‌‌تواند میدانی را که اینک تصرف کرده اند تا سالها از از دستشان بگیرد . بنابر این باید با تداوم همین خیزش‌ها و با شعار‌هایی‌ که غارتگران و حکومتیان آن را ساختار شکنانه می‌‌نامند به حرکات خود ادامه داده تا دیکتاتوری سیری نا پذیر را تعیین تکلیف کنند .

مردم ایران باید بدانند رضایت دادن به هر چیزی کمتر از انقلاب ،گردن نهادن در مقابل دیکتاتوری است که از قبل خونخوارتر و’ به مراتب بد تر از این که هست می‌باشد.موقعیت پیش رو فرصتی است طلائی که اگر بسوزد نسلی را از بین برده و مملکتی را به تاراج دیوان عمامه به سر خواهد سپرد .

“وظایف ما در قبال مردم به پا خواسته”
عاجل‌ترین وظیفه رساندن پیام رهبران مقاومت به تودهٔ‌‌های به میدان آمده است تا همگان بفهمند هیچ حرکت خود به خودی در قانون تکامل وجود ندارد و بهای خیزش امروز مردم ایران را کسانی‌ پرداخته‌ا‌ند که ۴۰ سال است در میدان مبارزه همه چیز خود را فدا کرده اند.

بزرگ‌ترین وظیفه همه ایرانیان خارج کشور اما در هم شکستن توطئه‌های” پاسداران خارج کشوری ” رژیم است . چه در کسوت دیپلمات خارجی و چه در ردای خبر نگار و مجری تلویزیون و زندانی سیاسی تواب وبریده یا فعال سیاسی و هر پست و عنوانی دیگر است. همانها که در قیام ۸۸ از واشنگتن مردم را دعوت به الله اکبر گفتن در پشت بامها و حرکت کردن با سکوت در پیاده روها ی تهران دعوت میکردند . باید تک به تک این افراد و رسانه‌ها ی لابی رژیم را مانیتور کرد و جواب آنها را داد .این “لمپن‌های سیاسی “تلاش میکنند با تحلیل‌های نادرست و با جعل اخبار غلط فضای خارج کشور را به سود رژیم به چرخانند .همان کاری که در قیام ۸۸ افرادی مثل تریتا پارسی‌ ، کدیور و ابراهیم نبوی انجام دادند . اینها اینک هم فعال هستند اما “انقلاب در حال حرکت” داخل کشور رمق آنها را گرفته است. آری این انقلابی است برای” نا‌ن و آزادی ” که مردم ایران ۴۰ سال است که برای آن بها می‌‌پردازند .
محمد حسین توتونچیان

Share