رهایی و آزادی تنها با نبرد در کف خیابانها به ویژه توسط کارگران و زحمتکشانی که دیگر به درستی هیچ چیز برای از دست دادن ندارند، رقم خواهد خورد
فزایش روزانه قیمت کالا و حقوق ناچیزی که با هزاران منت به کارگران ایران اختصاص یافته و البته پرداخت هم نمیشود ریشه در چهل و چند سال حکومتی دارد که تنها و تنها به غارت و چپاول و اقدامات تروریستی برای بقای نظام منحوس خود اهتمام دارد.
روز جهانی کارگر در سراسر جهان توسط کارگران جشن گرفته می شود. آنان با سالها مبارزه در راستای حقوق خود به دستاوردهای بسیاری دست یافتهاند و آن دستاوردها را به جشن مینشینند. اما کارگر ایرانی چه چیزی برای جشن گرفتن دارد؟
حقوق پرداخت نشده، تن های زخمی در بازگشت از اعتراضی ساده برای حق و حقوق، بیمههایی که غرق در فساد هرگونه درمانی را طفره می روند. دستمزدهایی که کفاف حتی یک سوم سبد معیشتی را نمیدهند و اجارهخانه های نجومی که زحمتکشان جامعه را راهی “گورخوابی و پشت بام خوابی و … میکند.
امسال روز جهانی کارگر تنها یک پیام مشخص برای کارگران ایران دارد و آن ضرورت سازمانیافتگی همچون کانونهای شورشی و پیوند هر چه بیشتر با مقاومت سازمان یافته است. تنها با این سازمانیافتگی و پیوند است که در رزم نهایی جانیان حاکم بر سرزمین مان را به گورستان تاریخ روانه خواهیم کرد.
تنها با نبرد در کف خیابانها به ویژه توسط کارگران و زحمتکشانی که دیگر به درستی هیچ چیز برای از دست دادن ندارند، رهایی و آزادی رقم خواهد خورد.
روز جهانی کارگر بر همه کارگران مبارک باد.