در جلسه استماع زیرکمیته خاورمیانه کنگره آمریکا به ریاست خانم الینا رزلهتینن در۲۷سپتامبر جاری جنایات رژیم اسد و دخالتهای رژیم ایران به بحث گذاشته شد. در این جلسه خانم حنین غدار عضو مؤسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک و کارشناسان دیگری شرکت داشتند. در این جلسه خانم رز لهتینن در ارتباط با دخالتهای رژیم ایران در سوریه در بخشی از سخنانش گفت: هر امیدی برای این‌که روسیه به اسد فشار بیاورد که او از رژیم ایران بخواهد از سوریه بیرون برود همواره احتمال ضعیفی بوده و به‌نظر می‌رسد که دیگر کنار گذاشته شده است. روسیه و ایران چنین به‌نظر می‌رسد که قصد دارند در سوریه برای بلندمدت باقی بمانند.
خانم الینا رزلهتینن از خانم حنین غدار سؤال کرد: شما در شهادت خود به تلاش‌های ایران برای تغییر ساختار اجتماعی سوریه اشاره کردید. این رژیم به‌لحاظ قومی و مذهبی جوامع سنی را پاکسازی می‌کند و شیعیان طرفدار اسد را جایگزین آنها می‌کند. شما پیشنهاد کردید که پناهندگان تشویق شوند به خانه‌های خود بازگردند و در مقابل سربازگیری آنها توسط ارتش اسد از آنها دفاع شود. اهداف رژیم ایران در این تغییر ساختار اجتماعی چیست و چگونه می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که پناهندگان بتوانند در امنیت به خانه‌های خود باز گردند؟ و چگونه می‌توانند در مقابل نفوذ اسد و رژیم ایران مقاومت کنند؟
حنین غدار از مؤسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک: …تغییر بافت اجتماعی در نواحی خاصی از سوریه اتفاق می‌افتد؛ در مناطقی که من آن‌را سوریه مفید می‌نامم. آنچه که ایران واقعاً در پی کنترل آن است یک کریدور زمینی است که ساحل علوی را به مرز لبنان و مرز عراق متصل می‌کند. لذا رژیم ایران خواهان حفاظت از این کریدور است. جوامعی که در شهرها و روستاهای این کریدور زندگی می‌کنند باید ساختار جمعیتی‌شان تغییر کند لذا اغلب جوامع سنی از حمص و پیرامون دمشق به لبنان بیرون رانده شده و بسیاری از آنها به ادلب فرستاده شده‌اند.
…پناهندگانی که ما در ادلب می‌بینیم اغلب از این کریدور آمده‌اند. رژیم اسد از استراتژی محاصره، گرسنگی دادن و در اساس مجبور کردن مردم به معامله برای ترک این شهرها استفاده کرده و آنها را به ادلب و لبنان فرستاده است.
امروز آنها بسیاری از خانواده‌های افراد مسلح (شبه‌نظامیان خارجی) را از پاکستان، افغانستان، عراق و لبنان آورده‌اند و بر پایه یک قانون جدید به‌نام قانون شماره ۱۰اینکار را کرده‌اند که در اساس تغییرات در ساختار اجتماعی را قانونی می‌کنند.
آنها به پناهندگان تنها ۳۰روز فرصت می‌دهند که شخصاً با حضور خود بر مایملک خود ادعای مالکیت کنند و در غیراینصورت آنها می‌توانند این مایملک را تصاحب کنند و به خانواده‌های جدید بدهند. هدف از اینکار نه تنها حفاظت از دمشق بلکه حفاظت از این کریدور یا سوریه مفید است.
برای شما مثالی از پناهندگان در لبنان می‌زنم، دولت لبنان که بیش از‌پیش یک دولت طرفدار حزب‌الله است. آنها تلاش دارند که پناهندگان را از لبنان بیرون کنند. برخی از آنها از لبنان خارج شده‌اند. برخی وادار شده‌اند که به ارتش اسد بپیوندند. سیاست دولت در لبنان در اساس سیاست حزب‌الله است، این آنها را مجبور به ترک لبنان می‌کند بدون این‌که هیچ تضمینی برای آنها در کار باشد. آنها نمی‌خواهند جای دیگری بروند، آنها می‌خواهند به خانه‌های خود برگردند، اما آنها به خانه‌هایشان نمی‌روند بلکه به ادلب می‌روند.
خانم حنین غدار در پاسخ به سؤال یکی از نمایندگان مجلس که پرسید به چه میزانی ما می‌توانیم امیدوار باشیم که پناهندگان به سوریه بازگردند و چه چیزی باید صورت گیرد تا این امر امکانپذیر شود پاسخ داد:
به‌طور خلاصه اسد باید برود. اگر اسد در قدرت باقی بماند، پناهندگان مجبور خواهند شد در بازگشت به سوریه به ارتش بپیوندند. آنها می‌توانند مجبور شوند به نقاط دیگر برای سکونت بروند و شهر و خانه و داراییهای خود را از دست بدهند. تغییر بافت اجتماعی افزایش خواهد یافت. تنها راه‌حل برای ترس پناهندگان از اذیت و آزار در صورت برگشت آنها این است که اسد باید برود.