چهار عامل داخلی و جهانی برای به قدرت رسیدن خمینی؟
1- شاه تمام آزادیخواهان و انقلابیون را در بند کرده و با هیولای ساواک، میان پیشتازان آزادی و مردم دیوار فاصله و بی‌اطلاعی کشیده بود.
2- هیچ اتحادیه و سندیکای مستقل اصناف وجود نداشت که توان سازماندهی خشم و اعتراض مردم علیه دیکتاتور را سامان دهد.
3- شبکه‌های آخوندی با استفاده از حضور سنتی، فعالانه در کار جا انداختن خمینی به‌عنوان «امام» بود. زمینه تاریخی و سنتی مذهب بر جامعه ایران و استفاده مشترک سلطنت و شیخ از آن بعلاوه زندانی بودن مجاهدان و فداییان و مبارزان، میدان را و آن حضور میلیونی را دو دستی تقدیم آخوندها کرد.
4- زد و بند چهار قدرت بزرگ صاحب منافع در ایران [آمریکا، فرانسه، آلمان، انگلستان] در کنفرانس موسوم به «گوادلوپ» که تصمیم گرفتند بجای نیروهای انقلابی بهتر است خمینی قدرت را بدست گیرد. پس از این تصمیم بود که شاه، هم بر اثر میلیونی شدن تظاهرات علیه وی و هم بر اثر تصمیمات جهانی، دریافت که دیگر جایش در ایران نیست و ۸روز بعد از کنفرانس گوادلوپ از ایران رفت.